posuwać się naprzód

См. также в других словарях:

• posuwać się — Posunąć się (w latach) «stać się starym, starszym; postarzeć się»: To niesłychane, jak się od tego czasu posunęła, zdaje się, że z trudem cię rozpoznała! K. Jedliński, Nie dać się. Dziwne, jak czasem zupełnie nagle odczuwa się, że człowiek… …   Słownik frazeologiczny

• naprzód — 1. «przed siebie, w przód, do przodu; na czele, na przedzie, przed innymi» Pobiec naprzód. Posuwać się, iść naprzód. Naprzód marsz! ∆ mors. Cała naprzód «komenda dla maszynowni oznaczająca, że maszyny mają pracować całą swą mocą» ◊ Wielki,… …   Słownik języka polskiego

• czołgać się — ndk I, czołgać sięam się, czołgać sięasz się, czołgać sięają się, czołgać sięaj się, czołgać sięał się «posuwać się naprzód w pozycji leżącej, na brzuchu, na czworakach itp.; pełzać» Czołgać się na kolanach, na łokciach. przen. a) «o mgle, dymie… …   Słownik języka polskiego

• ruszać się – ruszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozpoczynać drogę, jazdę, marsz itp.; wyruszać, wybierać się, ruszać, wychodzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ruszyć się z miasta, z domu. Ruszać się często do centrum, do Warszawy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czołgać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, czołgać sięam się, czołgać sięa się, czołgać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się naprzód w pozycji leżącej; posuwać się na kolanach, łokciach lub na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• biec — a. biegnąć ndk Vc, biegnę, biegniesz, biegnij, biegł 1. «posuwać się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkich skoków» Biec długimi susami, szybko. Konie biegły galopem, kłusem, truchtem. Biec na dystansie stu metrów a. na sto metrów, środ …   Słownik języka polskiego

• pełzać — ndk I, pełzaćam, pełzaćasz, pełzaćają, pełzaćaj, pełzaćał 1. «o płazach, gadach, owadach itp.: poruszać się, posuwać się, zwykle powoli, po jakiejś powierzchni ruchem całego ciała nie mającego nóg; posuwać się naprzód na krótkich nogach; czołgać… …   Słownik języka polskiego

• wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi …   Słownik języka polskiego

• rwać — ndk IX, rwę, rwiesz, rwij, rwał, rwany 1. «szarpiąc dzielić coś na kawałki, powodować pękanie, rozpadanie się czegoś na części, przerywać, rozrywać» Koń rwał pęta. Rwać ubranie na strzępy. □ Cicha woda brzegi rwie. 2. «mocno ciągnąć ku sobie;… …   Słownik języka polskiego

• postępować — ndk IV, postępowaćpuję, postępowaćpujesz, postępowaćpuj, postępowaćował postąpić dk VIa, postępowaćpię, postępowaćpisz, postępowaćstąp, postępowaćpił 1. «stąpając, krocząc posuwać się naprzód, iść za kimś» Postępować krok w krok za kimś, śladem… …   Słownik języka polskiego

• pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… …   Słownik języka polskiego